Ik denk dat de volgende situatie voor veel niet hippische ondernemers wel herkenbaar is. Uw zoon of dochter rijdt paard en neemt met dit paard deel aan wedstrijden. Om reclame te maken voor uw bedrijf, hebt u het logo laten zetten op het zadeldekje, de zweetdeken en de trailer. De kosten voor het deelnemen aan wedstrijden, voert u op als reclamekosten. Slim bedacht! Hoe werkt dit in de praktijk?

Alleen de kosten die een redelijk denkend ondernemer ook zou maken om dezelfde naamsbekendheid te bereiken, mogen in aftrek worden gebracht. Van belang is dus in hoeverre in een persoonlijke behoefte wordt voorzien. Kosten die worden gemaakt om een persoonlijke behoefte te bevredigen, zijn geen zakelijke kosten en zijn daardoor niet aftrekbaar. Is de ondernemer een echte paardenliefhebber, dan zal sneller worden aangenomen dat bovenstaande kosten grotendeels als privékosten moeten worden aangemerkt. Heeft de ondernemer echter niks met paarden, en worden de kosten niet gemaakt om de persoonlijke behoefte te bevredigen, dan is de kans groter dat deze zakelijk kunnen worden geëtiketteerd en dus aftrekbaar zijn.

Renpaardenarrest

In het zogenoemde renpaardenarrest, waarin de Hoge Raad uitspraak deed in een vergelijkbare situatie, heeft de ondernemer niet voldoende aannemelijk kunnen maken geen paardenliefhebber te zijn.  Deze ondernemer was eigenaar van een uitzendbureau en had privé twee renpaarden in zijn bezit. De reclamekosten werden als kosten in aftrek op de winst gebracht. Omdat, bleek later, de ondernemer wel degelijk paardenliefhebber was, oordeelde de rechter dat deze kosten niet als reclamekosten konden worden opgevoerd.

Hulp nodig?
Ik kan me voorstellen dat je soms twijfelt bij het al dan niet opvoeren van (reclame)kosten. Neem gerust contact met mij op en ik help je verder!

Contact: Benedict Koopmans Sport en Fokkerij

Andere artikelen van Benedict Koopmans: